Het Veluwefonds is het fonds van en voor de Veluwe. Vandaag wil ik wat vertellen over deze Veluwe in relatie tot het natuurbrand risico. De Veluwe is een van de grootste aaneengesloten gebieden natuur (bos en heide) van Nederland. Maar het is ook een gebied waarbinnen wordt gewoond, gewerkt en gerecreëerd.
De afgelopen jaren is het natuurbrandrisico steeds meer op de agenda gekomen op de Veluwe. Zeker in de jaren 2018, 2019 en 2020 waarin het extreem droog was, kregen bestuurders op de Veluwe buikpijn van het idee dat er een natuurbrand zou uitbreken. Want in een gebied waar wordt gewoond en gewerkt, waar recreatie en toerisme plaatsvindt heeft een grote natuurbrand een enorm effect. Niet alleen in het moment van de brand, maar ook langjarig. Een voorbeeld hiervan is de brand in Schoorl (de gemeente Bergen Noord-Holland) waar een aantal jaren geleden natuurbrand uitbrak in de duinen. Dit had een enorm effect op het toerisme in het gebied. Een zwartgeblakerd gebied is natuurlijk niet aantrekkelijk.
Natuurbrandrisico
Op de Veluwe wordt gewerkt aan dit natuurbrandrisico. Dit richt zich naast de repressie ook op de preventie. En juist die preventiekant is voor de natuur op de Veluwe een verandering. Dit betekent namelijk dat er moet worden ingegrepen in de natuur. Onder andere om een corridor te realiseren, zodat de brand op die corridor kan worden afgevangen. Dit betekent dus dat je niet alleen inzet op voorkomen, maar vooral ook beperken van schade.
Je kan daarbij denken aan het weghalen van naaldhout en het terugplaatsen van loofhout, maar ook het maaien van extra randen langs heide, zodat het vuur hierop doodloopt. In bijvoorbeeld de gemeente Nunspeet hebben ze de afgelopen jaren gewerkt aan een natuurbrandpreventieplan, welke in beeld brengt waar de risicoplekken zijn en welke maatregelen genomen moeten worden.
Beheerplan
De gemeente Nunspeet gaat dit de aankomende 10-20 jaar meenemen in zijn beheerplan. Want ontwikkelingen in de natuur gaan langzaam. Hierbij kan ook een win-win situatie ontstaan door ook direct klimaatadaptief bosbeheer toe te passen. Juist nu is dat nodig. Want de droogte verhoogt het natuurbrandrisico, maar brengt ook het bos schade toe. Onze Veluwse bossen zijn nog niet ingericht op deze droogte en dit veroorzaakt dan ook weer extra risico.
Naast gemeenten zullen ook andere grootgrondbezitters met dit risico aan de gang moeten. Maar ook particuliere grondbezitters zullen in hun bosbeheer rekening moeten houden met dit risico. Maar ook inwoners zullen bewust van dit risico moeten zijn. Ik hoop dat door er veel over te vertellen steeds meer mensen zich bewust zijn van dit risico.
Marije Storteboom
